Psycholoog in de organisatie

Voorkom het vastlopen
In mijn werk als dieptepsycholoog ontmoet ik mensen die vastlopen in relaties, op het werk of privé.  De onderliggende oorzaken zijn uniek en persoonlijk: die onderzoeken we en vervolgens werken we daaraan. Wat mij telkens weer opvalt is hoe weinig mensen van zichzelf (durven) laten zien in hun werkomgeving. En hoe weinig leidinggevenden hun collega’s pro-actief bevragen. Projecten of afdelingen lopen zo met de betreffende leiders vast.

Verlangens naar inhoudelijke groei of ideeën om zaken op een betere manier aan te pakken krijgen geen vorm, want er vindt geen communicatie plaats. De werkrelatie kent vaak weinig ruimte en vertrouwen. Hoeveel kansen en onbenut talent gaan daardoor verloren! 

Ik werk als ‘psycholoog in residence’ als tijdelijke toevoeging aan het team. Om verbindingen te leggen en te stimuleren direct op de werkvloer. Als veilige gesprekspartner voor bestuur en medewerkers; als onderzoeker van de organisatie- en relatiepatronen en als verbinder om excessen en uitval helpen te voorkomen en vooral om groei in verbondenheid te bevorderen.

Waarom werkrelaties?
We werken allang niet meer alleen voor ons brood op de plank. Via ons werk hopen we onszelf te kunnen verwezenlijken. We zoeken voldoening, hebben een mening en willen groeien. Managers zijn niet onze baas maar onze coach, die niet alleen de voorwaarden scheppen waar onze prestaties aan moeten voldoen, maar ook de ruimte creëren om onszelf te ontplooien. De beroemde relatietherapeut Esther Perel (Bont, 2019) zegt daarover: ‘Er is veel aan het veranderen. Lange tijd vonden we relaties op de werkvloer wel belangrijk, maar niet de bottomline: het belangrijkst was productie. Nu pas worden werkrelaties even belangrijk als efficiëntie. Steeds meer worden bedrijven verantwoordelijk voor het welzijn van de medewerkers. Als je in deze economie wil overleven, moet je investeren in het welzijn van medewerkers. Want terwijl werk nooit eerder zo belangrijk is geweest in het leven van jonge werknemers, is het ook nooit zo optioneel geweest. Ze zijn zo weg, op zoek naar een andere uitdaging.’